Hallo, welkom!
Ik ben Lena Steenbeke. Mama van twee energieke meneertjes, Lucas (02/2019) en Vic (09/2021). Vrouw van mijn man, Thomas. En body confidence coach met een missie om vrouwen te helpen losbreken van dieetcultuur, onzekerheden over hun lichaam en diverse mentale blokkades die hen weerhouden hun volste en meest vrije leven te leven.
Mijn verhaal
Lena Steenbeke
Toen ik 16 à 17 jaar was kreeg ik het emotioneel moeilijk thuis.
Er werd een soort van mentale oorlogsstrijd gevoerd waardoor ik het in die periode hard te verduren kreeg. Ik had het gevoel dat ik weinig vat had op de situatie want wat ik ook deed .. het kwam steeds weer op hetzelfde neer. Niets was goed (genoeg). Hierdoor begon ik te twijfelen aan mezelf en te geloven dat ik inderdaad niets waard was. Waardoor mijn zelfvertrouwen een dieptepunt bereikte.
Op een bepaald moment ben ik me gaan fixeren op mijn lichaam. Ik begon enorm te sporten én maniakaal op mijn eten te letten. Ik had een dagboek waarin ik noteerde hoeveel kcal ik opat en hoeveel kcal ik verbrandde met sporten. Mijn doel? Zo veel mogelijk in het min geraken met mijn calorie-intake. Met als gevolg dat ik op heel korte tijd enorm veel gewicht verloren ben. Het werd voor mezelf echt een wedstrijd en het enige waar ik dag in dag uit mee bezig was …Uiteindelijk woog ik nog slechts 47-48 kg, wat absoluut géén gezond gewicht is voor een jonge vrouw van 166 cm.
Na verloop van tijd begon ik in te zien dat ik mezelf niet vooruit hielp met deze mindset en aanpak, in tegendeel! Geleidelijk aan vond ik een evenwicht tussen voeding, sport, rust, … en doorheen het proces leerde ik ook dat ik het wél waard ben om te doen wat ik wil in mijn leven en gelukkig te zijn. Dat ik wél goed genoeg ben.
Waar ik uiteindelijk toe wil komen, is dat ik (als ik erop terugkijk) helemaal geen nood had aan een magerder lijf en dat ik ook niet gelukkig(er) was toen ik een maatje xxs had en meer dan 10 kg was afgevallen .. INTEGENDEEL! Ik was nog steeds minstens even ongelukkig en zelfs nog onzekerder dan voorheen.
Wat ik eigenlijk écht nodig had om gelukkig te kunnen zijn en me goed te voelen, was begrip en ruimte om mijn eigen persoon te zijn, mezelf te ontplooien en mijn eigen weg te zoeken. Het gewicht dat ik moest verliezen was dus niet fysiek, in de zin van kg's verliezen. Maar eerder spreekwoordelijk. Een gewicht op mijn schouders dat ik van me af moest schudden om mezelf te durven zijn.
Ondertussen kan ik oprecht zeggen dat ik gelukkig ben met hoe mijn leven eruit ziet en met waar ik sta. Mijn groeiverhaal is echter nog helemaal niet ten einde. Ik blijf verder klimmen, groeien en ontwikkelen. En da's één van de fijne inzichten die ik doorheen de jaren voor mezelf verkregen heb. Er is geen eindpunt of einddoel... daar draait het helemaal niet om. Het volledige leven is één groeiverhaal, waarin je keuzes maakt, ervaringen opdoet, bijleert, LEEFT!
Betekent dit dat ik nooit meer onzeker ben of altijd gelukkig ben met het lichaam dat ik in de spiegel zie? Nee, ik ben ook een mens met gedachten en gevoelens. Uiteraard heb ik ook onzekerheden, angsten, ... Het verschil is vooral dat ik op vlak van lichaamsbeeld, mezelf amper nog laat meesleuren in mijn negatieve spiraal. Want ik ben zo veel meer dan een lichaam.. ik leef op vandaag niet meer met de overtuiging / het geloof dat dunner beter is en dat mijn lichaam moet voldoen aan bepaalde idealen. Hierdoor heb ik rust gevonden op dat vlak, en terug energie vrij om te investeren in mezelf op andere vlakken. Op vlak van de dingen waar ik energie van terug krijg en gelukkig van word! In plaats van steeds rondjes te blijven lopen en constant dezelfde doelen opnieuw te moeten zetten en jaar-in-jaar-uit te moeten streven naar dat "ideale lichaam" wat me alleen maar uitputte en ongelukkig maakte. Dit is niet langer waar ik mijn leven rond creëer!
Er werd een soort van mentale oorlogsstrijd gevoerd waardoor ik het in die periode hard te verduren kreeg. Ik had het gevoel dat ik weinig vat had op de situatie want wat ik ook deed .. het kwam steeds weer op hetzelfde neer. Niets was goed (genoeg). Hierdoor begon ik te twijfelen aan mezelf en te geloven dat ik inderdaad niets waard was. Waardoor mijn zelfvertrouwen een dieptepunt bereikte.
Op een bepaald moment ben ik me gaan fixeren op mijn lichaam. Ik begon enorm te sporten én maniakaal op mijn eten te letten. Ik had een dagboek waarin ik noteerde hoeveel kcal ik opat en hoeveel kcal ik verbrandde met sporten. Mijn doel? Zo veel mogelijk in het min geraken met mijn calorie-intake. Met als gevolg dat ik op heel korte tijd enorm veel gewicht verloren ben. Het werd voor mezelf echt een wedstrijd en het enige waar ik dag in dag uit mee bezig was …Uiteindelijk woog ik nog slechts 47-48 kg, wat absoluut géén gezond gewicht is voor een jonge vrouw van 166 cm.
Na verloop van tijd begon ik in te zien dat ik mezelf niet vooruit hielp met deze mindset en aanpak, in tegendeel! Geleidelijk aan vond ik een evenwicht tussen voeding, sport, rust, … en doorheen het proces leerde ik ook dat ik het wél waard ben om te doen wat ik wil in mijn leven en gelukkig te zijn. Dat ik wél goed genoeg ben.
Waar ik uiteindelijk toe wil komen, is dat ik (als ik erop terugkijk) helemaal geen nood had aan een magerder lijf en dat ik ook niet gelukkig(er) was toen ik een maatje xxs had en meer dan 10 kg was afgevallen .. INTEGENDEEL! Ik was nog steeds minstens even ongelukkig en zelfs nog onzekerder dan voorheen.
Wat ik eigenlijk écht nodig had om gelukkig te kunnen zijn en me goed te voelen, was begrip en ruimte om mijn eigen persoon te zijn, mezelf te ontplooien en mijn eigen weg te zoeken. Het gewicht dat ik moest verliezen was dus niet fysiek, in de zin van kg's verliezen. Maar eerder spreekwoordelijk. Een gewicht op mijn schouders dat ik van me af moest schudden om mezelf te durven zijn.
Ondertussen kan ik oprecht zeggen dat ik gelukkig ben met hoe mijn leven eruit ziet en met waar ik sta. Mijn groeiverhaal is echter nog helemaal niet ten einde. Ik blijf verder klimmen, groeien en ontwikkelen. En da's één van de fijne inzichten die ik doorheen de jaren voor mezelf verkregen heb. Er is geen eindpunt of einddoel... daar draait het helemaal niet om. Het volledige leven is één groeiverhaal, waarin je keuzes maakt, ervaringen opdoet, bijleert, LEEFT!
Betekent dit dat ik nooit meer onzeker ben of altijd gelukkig ben met het lichaam dat ik in de spiegel zie? Nee, ik ben ook een mens met gedachten en gevoelens. Uiteraard heb ik ook onzekerheden, angsten, ... Het verschil is vooral dat ik op vlak van lichaamsbeeld, mezelf amper nog laat meesleuren in mijn negatieve spiraal. Want ik ben zo veel meer dan een lichaam.. ik leef op vandaag niet meer met de overtuiging / het geloof dat dunner beter is en dat mijn lichaam moet voldoen aan bepaalde idealen. Hierdoor heb ik rust gevonden op dat vlak, en terug energie vrij om te investeren in mezelf op andere vlakken. Op vlak van de dingen waar ik energie van terug krijg en gelukkig van word! In plaats van steeds rondjes te blijven lopen en constant dezelfde doelen opnieuw te moeten zetten en jaar-in-jaar-uit te moeten streven naar dat "ideale lichaam" wat me alleen maar uitputte en ongelukkig maakte. Dit is niet langer waar ik mijn leven rond creëer!
Write your awesome label here.
Gelukkige klanten
100+
Coaching certificaten
3
aantal bereikte doelen
500+
Klaar om voluit voor jezelf te kiezen?
Thank you!
Gemaakt met
